MINNENE

Ta det med deg!
Det minste av grønt som har hendt deg
kan redde livet ditt en dag
i vinterlandet.

Et strå bare
et eneste blankt lite strå
fra sommeren i fjor
frosset fast i fonna,
kan hindre skredets tusen drepende tonn
i å styrte utfor.

HANS BØRLI

Det hende av og til då eg sto opp

Det hende av og til då eg sto opp
Eller då eg skulle dra gardinet frå
Ja, andre stunder på dagen med:
Eg fekk eit glimt av meg sjølv i spegelen
Eit skip drog forbi på fjorden
Langsamt, i vindusramma: livet mitt
Åsane blei, fjorden låg der,
hamna, torget, bilane på vegen
Det var ein heilt vanleg dag
Lik og ulik, slik dagane er
Det der dunkande og langsame
fylte synet. Det var eit sjokk
då alt var borte
Dette er ei glede eg forsøker å forklare deg
i desse linjene, som snart ikkje er meir

Tor Obrestad

Tenk at vinden

Tenk at vinden som
gyngar granene våre
kan ha brust i palmeblad

ruska i en jaguarpels
blåse eit løveøyre reint
og støvsugd pumanesebor!

Full av framande lydar
blæs vinden seg heilt inn Sognefjorden
og slenger løvebrøl mot husveggane!

Marit Tusvik

Fra "Mellom himmel og jord"
Samlaget 1986

DER ALLE STIER TAPER SEG

Den mann som drepte tirsdag
var han en morder mandag?
Og våkner onsdag mot et grått vindu
med skodden østlig drivende igjennom ham
hvem er han nå

den mann igår?
da steinen løftet hånden hans til slag
eller den han var i forgårs
hvem
når var i forgårs
Lyset fra pianolampen husker han
og hender mot tangentene
ja Händel
Og en tung grå stein, knasende

Han stirrer innover
der gamle øyemerker løses opp i skodden
endrer form og skifter plass
Og ser på disse hendene
hvem eier dem!
en stein de kastet fra seg i et dike
eller Händel, Händel

som har reist seg fra klaveret
uten å se på ham
lar døren gli igjen
Og bare hendene tilbake
lånt brukt
Liksom herreløse hunder er de
står og uler på en øde mo
mot torsdag fredag


Paal Brekke. Fra Roerne fra Itaka. En ring av dikt (1960)