Tre ganger denne høsten har vi her i sekretariatet fått den triste beskjeden om at markante personer i Folkeakademiet har gått bort: Halvor Mørk i august, Sverre Gjengedal i oktober og denne uken kom den triste meldingen om at Henning Vindvad er død. Når så sterke personligheter forsvinner ut av tiden ligger denne tanken nær: Det må være et sted det blir gjemt, det vi lever.
DET MÅ
Det må vera ein stad det blir gøymt
det vi lever i lag,
kvar stund vi har ledd og drøymt,
kvar nykveikt dag,
kvart smil og kvar varleg hand,
kvar time av trøyst,
ei rømd som har ævleg minne
og gøymer di røyst.
Det er for stort, det vi har,
til å siga ifrå oss.
Ein stad må det setja seg fár
og bia på oss,
ein stad eg ikkje kan nemna
og ikkje forstår,
bakom dei slokna stjerner
og folna år.
(Sigmund Skard)
No comments:
Post a Comment